พินัยกรรม
พินัยกรรม ตามความหมายในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ หมายถึง เอกสารแสดงเจตจำนงการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สินหรือในการต่างๆ อันจะให้เกิดเป็นผลบังคับๆได้ตามกฎหมายเมื่อผู้ทำพินัยกรรมตาย
พินัยกรรม ในแง่ของกฎหมายแล้ว หมายถึง
นิติกรรมซึ่งมีลักษณะเป็นนิติกรรมฝ่ายเดียวโดยเด็ดขาด บุคคลผู้ทำพินัยกรรมแสดงเจตนากำหนดการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สินของตนเองหรือในกิจการต่างๆ อันจะให้เกิดผลบังคับได้ตามกฎหมายเมื่อบุคคลนั้นถึงแก่ความตายไปแล้ว (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๑๖๔๖)
พินัยกรรม เป็นนิติกรรมที่ต้องทำตามแบบที่กฎหมายกำหนด(ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๑๖๔๘) หากไม่ทำตามแบบย่อมจะทำให้พินัยกรรมนั้นตกเป็นโมฆะ คือเสียเปล่าทั้งหมด๑
_______________________________________________________________________
๑ บำรุง ตันจิตติวัฒน์,คำบรรยายประกอบการฝึกอบรมวิชาว่าความ(กรุงเทพฯ:บริษัท บพิธการพิมพ์ จำกัด , ๒๕๔๖) หน้า๒๖๙
_______________________________________________________________________
๑ บำรุง ตันจิตติวัฒน์,คำบรรยายประกอบการฝึกอบรมวิชาว่าความ(กรุงเทพฯ:บริษัท บพิธการพิมพ์ จำกัด , ๒๕๔๖) หน้า๒๖๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น